فیلترینگ اینترنت و تاثیر آن بر فضای کسب وکار

در روزهای اخیر خبر های متقاوتی در مورد فیلترینگ شبکه اجتماعی اینستاگرام به گوش می رسد. اما در ابتدا باید ببینیم که فیلترینک شبکه های اجتماعی از کجا شروع شده است. فیلترینگ شبکه های اجتماعی در ایران مربوط به دو دهه اخیر می باشد که با افزایش روند استفاده از اینترنت در ایران افزایش یافت. از مجموعه این فیلترینگ می توان به اعمال عدم دسترسی به شبکه هایی نظیر فیس بوک، توئیتر، یوتیوب، گوگل پلاس و در سال اخیر نیز تللگرام اشاره کرد. روش ثابت فیلترینگ در مراکز اینترنتی در همه جای دنیا استفاده از  بسته‌های سخت افزاری و نرم افزاری ويژه فیلترینگ است. این بسته‌ها از  سخت افزارهایی تشکیل شده‌اند که به تجهیزات شبکه اضافه می‌شوند و نرم افزارهایی که بر روی این تجهزیات نصب می‌شوند. این مجموعه بصورت موازی یا سری روی پهنای باند اینترنت قرار می‌گیرد و دسترسی به ترافیک غیر مجاز و مشاهده آدرسهای ممنوعه را مسدود می‌کند. اين مجموعه سخت افزاری و نرم افزاری برای تشخیص آدرسهای غیر مجاز از مجاز برای مسدود کردن به یک دیتابیس (پایگاه داده) مراجعه می‌کند. اما باید کمی بیشتر در مورد قوانین فیلترینگ در ایران بپردازیم.

قوانین فیلترینگ در ایران

در كشور ايران، شروع اينترنت ابتدا به وسيله بخش غير دولتى تحقق يافت و در آن زمان، حساسيت زيادى وجود داشت تا اين پديده نوين آسيب نبيند. از اين رو، تقريبا تمام استانداردهاى جهانى به منظور سالم‏سازى اين ابزار صورت گرفت كه يكى از اين فعاليت‏ها فيلترينگ بود و آن هم بيشتر به قضيه پورنوگرافى يا «صور قبيحه» و امثال اين گونه سايت‏ها محدود مى‏شد. تا اين كه در آبان ماه 1380 مصوبه شوراى عالى فرهنگى به عنوان مشخص‏ترين محدوديتِ اعمال شده از سوى دولت مطرح شد و اين بدان معنا بود كه دولت مى‏خواهد قضيه را تا حدودى تحت كنترل خويش در آورد.

نخستین قانون‌گذاری درباره‌ی شبکه‌های اطلاع‌رسانی، مقررات و ضوابط شبكه هاي اطلاع رساني رايانه‌ای، مصوب چهارصد و هشتاد و هشتمين جلسه‌ی مورخ پانزدهم آبان 1380 شورای عالی انقلاب فرهنگی بود که در چهار بخش و 51 ماده تنظیم و ابلاغ شد.

مقاله مرتبط: بینش مشتری موتور محرک رشد کسب‌وکار

وضعیت فیلترینگ ایران در جهان

ایران از نظر سازمان گزارشگران بدون مرز، در رده‌ی هفتم فهرست دشمنان اینترنت قرار دارد؛ بر اساس گزارش سال 2006 این نهاد بین‌المللی در سال 2006، رده‌بندی کشورهایی که با فیلترینگ و مجازات‌های کاربران اینترنتی در این فهرست قرار دارند، به ترتیب عبارت است از:

بلاروس . برمه (میانمار) . چین . کوبا . مصر . اتیوپی . ایران . کره‌ی شمالی . عربستان . سوریه . تونس . ترکمنستان . ازبکستان . زیمبابوه

این گزارش همچنین اشاره کرده است که حکومت ایران با سایت‌های مخالفان سیاسی، سایت‌های پورنوگرافی و اخیرا پایگاه‌های فعالان حقوق زنان برخورد غیرقانونی و غیرشفاف کرده است و تعدادی از این افراد نیز زندانی شده‌اند.

وضعیت ضدالنقیض در رعایت فیلترینگ

در حالی که انرژی و هزینه زیادی صرف فیلترینگ شبکه های اجتماعی می شود، مشاهده می شود که سیاستمداران و دولتمردان کشور خد از این شبکه ها استفاده می کنند که می توان به توئیتر اشاره کرد که این روزها محل تاخت و تازهای سیاسی سیاستمداران برجسته ایران می باشد. این عدم رعایت الزامات قانونی از طرف قانون گذار این فکر را در ذهن مردم ایجاد می کند که این قوانین در واقع دارای پشتوانه اجرایی قوی در کشور نیست.

اما با توجه به مصوبه مجلس که دور زدن فیلتر خود جرم می باشد، این سوال به وجود می آید که فروش اکانت های vpn با شماره حساب های قانونی در ایران چگونه امکان دارد و این نیز یکی دیگر از رفتارهای ضدالنقیض است که جای بسی تامل دارد.